حبس نفس از منظر ماهیچه سازی در پرده دیافراگم یا قلب تاثیری ندارد. با وجود این، تحقیقات نشان داده است نگه داشتن نفس هنگام تمرین ورزش های خاص مانند وزنه برداری یا پرورش اندام، باعث بهبود توانایی ماهیچه ها در غلبه بر فشارهای شَدید و کوتاه مدت می شود.
ساز و کار این مسئله ناشی از افزایش تراکم بی کربنات در خون است که به خنثی سازی لاکتیک اسید تولیدی هنگام انجام تمرین های هوازی کمک می کند.
برای اینکه این روش درست عمل کند، به جای اینکه یک دم عمیق بکشید و هوا را در شش ها نگه دارید، لازم است ابتدا یک بازدم عادی انجام دهید و سپس در حالی که شش هایتان خالی است، نفس تان را حبس کنید. البته این کار خطرات خود را دارد.
نتیجه تحقیقی که سال ۱۳۸۸ انجام شد، نشان داد غواصانی که معمولاً نفس شان را برای چند دقیقه نگه می دارند، دچار افزایش سطح پروتئینی به نام S100B در خون خود می شوند که نشانه ای از صدمه های مغزی دراز مدت است.