بسیاری از کسانی که مشکل شنوایی دارند، وقتی می خواهند در یک رستوران شلوغ یا محیط پر سر و صدا گفتگو کنند، حتی با کمک سمعک هم دچار دردسر می شوند. اکنون محققان خبرهای خوبی دارند: تمرین یک بازی شنوایی با مغز می تواند کمک کننده باشد.
در واقع پس از این بازی، اختلال شنوایی در سالمندان به گونه ای اصلاح شد که توانستند ۲۵ درصد کلمات بیشتری را در پس زمینه سر و صدای زیاد بشنوند. این تمرین ها سه برابر بیشتر از سمعک به تنهایی فایده دارند.
دنیل پولی از دانشگاه هاروارد می گوید: «این یافته ها تاکید دارند که درک کلمات در یک محیط پر سر و صدا صرفاً یک فعالیت مغزی است و لزوماً توسط گوش کنترل نمی شود.» در این آزمایش، شنوایی و قدرت تکلم شرکت کنندگان بهتر نشد، بلکه توانایی آنها در درک آنچه می شنیدند، بهبود یافت. این بهبودها نشانه استفاده بهتر از دیگر منابع ادراکی، از جمله توجه انتخابی در شنوایی است؛ به عبارت دیگر، افراد بهتر می توانستند سر و صدا را فیلتر کنند و کلام مخاطب را از سر و صدای زمینه تمیز دهند.
این مطالعه روی ۲۴ سالمند و داوطلب با سن متوسط ۷۰ سال انجام شد. همه شرکت کنندگان اختلال شنوایی شدید تا خفیف داشتند و از سن ۷ سالگی از سمعک استفاده می کردند. آنها به صورت تصادفی بین دو گروه تقسیم شدند و از اعضای هر دو گروه خواسته شد که به مدت ۸ هفته، هفته ای سه ساعت و نیم، در این بازی شرکت کنند. یک گروه با هدف بهبود توانایی فرد در دنبال کردن گفتگو بازی می کردند. بازی گروه دیگر، چالش حافظه شنوایی افراد بود و از آنها انتظار درک کلام را نداشتند.
افراد هر دو گروه در انجام تمرین های شنوایی بهتر شدند، اما گروهی که بازی حافظه را انجام داده بودند، هیچ نشانه ای از بهبود توانایی در تشخیص کلمات بروز ندادند و گروه دیگر پیشرفت قابل توجهی داشتند و توانستند ۲۵ درصد بیشتر کلمات گفته شده در جملات را شناسایی کنند.