وقتی حرف از CPU یا پردازنده کامپیوتر می شود، باید توجه کنیم که تعداد هسته های پردازنده مهم ترین مولفه نیستند. وقتی پردازنده های دو هسته ای فراگیر شدند و به داخل کامپیوترهای رومیزی و لپ تاپ ها راه یافتند، شرکت های تولید کننده هم از فرصت بهره بردند و پردازنده های چهار هسته ای و هشت هسته ای را معرفی کردند.
در حقیقت هر کدام از این هسته ها یک واحد پردازشی مستقل است و در عمل هرچه تعداد این هسته ها بیشتر باشد، کامپیوتر شما می تواند فرآیندهای محاسباتی بیشتری را به صورت همزمان اجرا کند. اما سرعت اجرا شدن یک نرم افزار خاص همیشه به تعداد هسته های پردازنده ربط ندارد.
در واقع، بسیاری از نرم افزارها تنها می توانند از یک هسته پردازشی استفاده کنند. در نتیجه پردازنده ای چهار هسته ای که سرعت هسته های آن بالاتر باشد، در اجرای این نرم افزارها، سریع تر از یک پردازنده هشت هسته ای با سرعت هسته های پایین تر، عمل خواهد کرد.