زندگی در جنگل، مغز را سالم تر نگه می دارد

بر اساس مطالعه ای که در موسسه ماکس پلانک انجام شد بین دسترسی به طبیعت و سلامت مغز ارتباط وجود دارد. سر و صدا، آلودگی و ازدحام مردم در یک فضای محدود مثل زندگی در شهر می تواند استرس مزمن ایجاد کند. شهرنشینان بیشتر از کسانی که در حومه شهر زندگی می کنند، در معرض خطر ابتلا به بیماری های روانی مانند افسردگی، اضطراب و اسکیزوفرنی هستند.

مقایسه صورت گرفته نشان از بالاتر بودن میزان فعالیت آمیگدال (هسته مرکزی مغز که نقش مهمی در پردازش استرس و واکنش به خطر ایفا می کند) در افراد شهرنشین دارد.

یک تیم تحقیقاتی به سرپرستی سیمون کوهن، روانشناس، به بررسی تاثیر طبیعت مانند جنگل، فضای سبز یا دشت در نزدیکی محل زندگی افراد بر مناطق پردازش استرس در مغز آنها پرداختند. یافته ها نشان می دهند محیط زندگی می تواند ساختار و عملکرد مغز را شکل دهد؛ به همین دلیل است که ما به محیط هایی که تاثیر مثبتی روی رشد مغز دارند، علاقه نشان می دهیم. مطالعه روی حومه نشینان نشان می دهد مجاورت با طبیعت برای سلامتی روان سودمند است؛ همچنین تخمین زده می شود که تا سال ۲۰۵۰ حدود ۷۰ درصد از جمعیت جهان در شهرها ساکن باشند و در نتیجه این مطالعات برای برنامه ریزی بسیار حائز اهمیت خواهند بود.